Γ. Ν. Ρόμπολας
Προς Katochi news
Αγαπητέ μου Ηλία
Επειδή σε άρθρο μου σχετικό με την θεατρική παράσταση "ΑΝΤΙΓΟΝΗ" από τους φοιτητές του Πανεπιστημίου Kansas (ΗΠΑ), που αναρτήθηκε στο Katochi news (22-7-2024) επέκρινα την αχαρακτήριστη συμπεριφορά εκπροσώπων του Δήμου Μεσολογγίου προς το πρόσωπο του καθηγητή Dennis Christilles με συνέπεια vα προκληθούν εύλογα ερωτήματα ή απορίες σε πολλούς φίλους του Katechi news, τα οποία κατακλύζουν το κινητό μου τηλέφωνο, θεώρησα χρήσιμο να δώσω προς αυτούς, μέσω της σελίδας σας, μερικές διευκρινίσεις, όσον αφορά την παρουσία και προσφορά του ξένου αυτού Πνευματικού Ιδρύματος στην κωμόπολή μας και όχι μόνο.
Με την αναβίωση του αρχαίου θεάτρου Οινιαδών μετά από σιωπή 2000 χρόνων, γεγονός ιστορικής σημασίας για όλη τη Δυτική Στερεά Ελλάδα (1986), το Κοινοτικό Συμβούλιο της Κατοχής κατανόησε ευθύς αμέσως τις νέες προοπτικές που ανοίγονται και γι' αυτό με ομόφωνη απόφασή του συγκρότησε το “ Πνευματικό Κέντρο Κοινότητας Κατοχής (Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου)”, αποτελούμενο από ανθρώπους των Γραμμάτων αλλά και ανθρώπους του μόχθου και της εργασίας, οι οποίοι, όλως εθελοντικά, ευχαρίστως αποδέχτηκαν την πρόταση του κοινοτικού συμβουλίου που τους έγινε για ν’ αποτελέσουν τα πρώτα Μέλη του Διοικητικού Συμβουλίoυ (Δ.Σ).
Σκοπός του πνευματικού Κέντρου, εκτός από την οργάνωση του Φεστιβάλ του Αρχαίου Θεάτρου, ήταν και η κατάρτιση ενός προγράμματος πολιτισμού (project) που θ’ άντεχε στο χρόνο.
Ως ένας, λοιπόν, απ' αυτούς που είχε την τιμή και την ευτυχία να το εκπροσωπεί από τη θέση του Αντιπροέδρου επί μια 15ετία, χωρίς σκοπιμότητα και υπολογισμούς, παρά μόνο από ειλικρινή αγάπη και ενδιαφέρον για τη «δική του» Κατοχή, θα επικεντρωθώ στο μορφωτικό πρόγραμμα Κοινότητας Κατοχής και Πανεπιστημίου Kansas, αφήνοντας γι' άλλη φορά ίσως, προγράμματα που εφαρμόσθηκαν στην Κατοχή από το Πανεπιστήμιο Αθηνών, Πανεπιστήμιο Στουτγκάρδης (Γερμανία), Άμπυ θίατερ του Δουβλίνου (Ιρλανδία), Ένωση εθελοντών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, Ιαπωνίας κ.λ.π.
Μετά τη λήξη των εργασιών του Β' Διεθνούς Συμποσίου - εργαστηρίου (SYMPOSIUM-WORKSHOP), διάρκειας δέκα ημερών (27 Αυγούστου - 7 Σεπτ. 1986) που έγινε στην Κατοχή με τη σύμπραξη Κοινότητας Κατοχής - Διεθνούς Κέντρου Αρχαίου Δράματος και Πολιτιστικού Ομίλου , το Δ.Σ. του Πνευματικού Κέντρου ήρθε σε συζήτηση με τον καθηγητή του Τμήματος Θεάτρου Κινηματογράφου του Kansas τον γιαπωνέζο Άντριου Τσουμπάκι. Σ' εκείνη τη σύσκεψη μπήκαν οι βάσεις του σχεδίου πολιτιστικής συνεργασίας.
Ενδεικτικά αναφέρω τα κύρια σημεία της συμφωνίας που υπογράφηκε και εφαρμόσθηκε και από το δύο μέρη:
Α 1. Παραγωγή μιας αρχαίας ελληνικής τραγωδίας στο αρχαίο θέατρο Οινιαδών
Φοιτητές που βρίσκονταν στην απόκτηση του πτυχίου έκαναν την πρακτική τους άσκηση επί έξι εβδομάδες στην Κατοχή, πειραματιζόμενοι σε σύγχρονες τεχνοτροπίες και την τελική τους εργασία θα παρουσίαζαν, ενώπιον του κοινού, στο αρχαίο θέατρο
2. Παραγωγή μιας γιαπωνέζικης τραγωδίας (Κιγκιόν)
Β. Δραστηριότητες:
1. Μαθήματα ζωγραφικής, σκηνογραφίας, ηθοποιίας, κατασκευής θεατρικών μασκών, χορού σε νέους και νέες της Κατοχής, τρεις φορές την εβδομάδα, απ’ τους οποίους θα επιλέγονταν αυτοί που θ' αποτελούσαν τα μέλη του χορού του θεατρικού έργου (20 άτομα)
2. Μαθήματα αγγλικής γλώσσας σε τρία επίπεδα τρεις φορές την εβδομάδα (60 άτομα)
3. Μαθήματα σε ενήλικες με θέματα: εκπαίδευση, πολιτισμός, οικονομία, πολιτική κ.λ.π (όλο αυτά προσφορά από τους ξένους φοιτητές και καθηγητές προς τους νέους της περιοχής: Κατοχή, Νιοχώρι, Λεσίνι, Γουριά, Αιτωλικό)
Γ. Η Κατοχή αναλαμβάνει την φιλοξενία 15-20 φοιτητών και των καθηγητών τους.
Δ. Το Πανεπιστήμιο προσφέρει μία υποτροφία σε Κατοχιανό φοιτητή για μεταπτυχιακές σπουδές στο Kansas. Σ’ αυτή περιλαμβάνεται δωρεάν φοίτηση και στέγαση.
Ε Μορφωτικές ανταλλαγές - Επισκέψεις.
Και δεν ήταν μόνο η παραγωγή μιας αρχαίας τραγωδίας και η μελέτη της αρχαίας ελληνικής γραμματείας από ξένους φοιτητές, που με τον τρόπο αυτό γίνονταν "μέτοχοι" της ελληνικής παιδείας. Το σημαντικότερο, ότι για 45 ημέρες το νεοαναγερθέν σύγχρονο διδακτήριο του 1ου Δημοτικού Σχολείου Κατοχής, λειτουργούσε ως Θερινό Πανεπιστήμιο - σχολείο, διεθνούς ενδιαφέροντος, μια κυψέλη πολιτισμού, όπου οι νέοι μας, που μέχρι τότε δεν είχαν άλλη "ψυχαγωγία" από την πλαστική ψευτοπολυτέλεια της καφετηρίας, τώρα έχουν την ευκαιρία να επικοινωνήσουν με φοιτητές και καθηγητές ξένων Πανεπιστημίων, πράγμα πρωτόγνωρο και μεγάλης μορφωτικής αξίας για τους κατοίκους μιας κατεξοχήν αγροτικής περιοχής, όπου καθημερινή σκέψη και αγωνία είναι η σοδειά και η τιμή των προϊόντων τους.
Κι όλο αυτά που; στην Κατοχή «εν έτει» 1990!
Τα παραπάνω εφαρμόστηκαν με εξαιρετική επιτυχία, με γιαπωνέζικη πειθαρχία και αμερικάνικη μεθοδικότητα για μια δεκαετία. Η «χρυσή» δεκαετία όπως μ' αρέσει να την αποκαλώ, χωρίς καμιά χρηματοδότηση από την κεντρική εξουσία, παρά μόνο από την ισχυρή οικονομικά Κοινότητα Κατοχής και την εθελοντική συμμετοχή των κατοίκων της, κυρίως των νέων.
Και φτάνουμε τώρα, στον Ιούνιο του 2024, 34 χρόνια από τότε για να δούμε ν’ αμαυρώνεται η εικόνα ενός Δήμου «εκτρώματος» και μάλιστα Δήμου Ιερής πόλης, επειδή κάποιοι εκπρόσωποι του, Αντιδήμαρχοι, και υπάλληλοι - στερούμενοι παντελώς παιδείας – από ανευθυνότητα; ανικανότητα; απειρία; αδιαφορία; απανθρωπιά; δεν μπόρεσαν να παράσχουν στους καθηγητές του Πανεπιστημίου τα στοιχειώδη και ανθρώπινα: Ένα γραφείο εργασίας για τις ανάγκες του Προγράμματος και μια τουαλέτα στον σεβάσμιο καθηγητή Dennis Christilles, που όπως είχα τονίσει στην προηγούμενη ανάρτηση, «παλεύει και ματώνει» για να κρατήσει επί δεκαετίες το παραπάνω πρόγραμμα σε επίπεδο διεθνούς εμβέλειας.
Σ’ αυτόν τον καθηγητή, λοιπόν, τώρα που συνταξιοδοτείται, του επιφύλαξε η μοίρα να πιεί το ποτήρι της αχαριστίας και αγνωμοσύνης, ως άλλος Χριστός, από κάποιους μικρούς, πολύ μικρούς «ορθόδοξους» χριστιανούς, και μάλιστα καλά αμειβόμενους από τις τσέπες των συμπολιτών τους. Στο ποτήρι αυτό της αχαριστίας έσταξε ένα δάκρυ του Dennis με το μεγάλο ερωτηματικό, ΓΙΑΤΙ; λίγες ώρες πριν αναχωρήσει με τους φοιτητές του για την μακρινή του πατρίδα.
Αλήθεια, δεν είναι κρίμα!!!
Και εδώ, αγαπητοί μου Κατοχιανοί και φίλοι του Katochi news θα μου επιτρέψετε να κλείσω με τη φράση του Ομήρου: «Αιδώς Αργείοι», που ερμηνεύεται: Ντροπή σ’ όλους αυτούς για την ανίερη πράξη τους.
Ευχαριστώντας για την φιλοξενία
Φιλικά
Γιώργος Ρόμπολας
Κατοχή
Υ.Γ. Στις 20 Ιουλίου 1990, στο αρχαίο θέατρο Οινιαδών «διδάχτηκε» η τραγωδία του Ευριπίδη «Ιππόλυτος» σε σκηνοθεσία Άντριου Τσουμπάκι. Η Τζούλια Μπίμιλε, νεαρή τότε φοιτήτρια της θεατρικής τέχνης, υποδυόταν την «ΦΑΙΔΡΑ», σύζυγο του Θησέα. Σήμερα, 20 Ιουλίου 2024, η Τζούλι, διακεκριμένη δικηγόρος στην Πολιτεία του Kansas, ήρθε και πάλι στην Κατοχή μετά από 34 χρόνια για να επισκεφθεί την οικογένεια του Γιώργου Μαζαράκη (Τσάκαλος), όπου είχε φιλοξενηθεί για έξι εβδομάδες.
Τί καλύτερο από τέτοιες γέφυρες πολιτισμού και ανθρώπινης επικοινωνίας; Αυτά είναι που ομορφαίνουν τη ζωή! (Τα συμπεράσματα και οι κρίσεις δικές σας).